Elk materiaal heeft zijn eigen fysieke en technologische eigenaardigheden, beperkingen en mogelijkheden. Om projecten te kunnen realiseren is het belangrijk deze te kennen, evenals de uitvoering ervan.
De verschillende bouwmaterialen
Het gebruik van materialen, vooral traditionele (steen, aarde en hout) is in de loop van de tijd geëvolueerd. Daarom is het belangrijk om de huidige materialen en hun specificiteit te kennen.
Wat zijn de kenmerken voor de materiaalkeuze:
- Sterkte, elasticiteit, stijfheid (het vermogen van een materiaal om te vervormen onder een spanning van buiging, rek of compressie en om terug te keren naar zijn oorspronkelijke vorm wanneer de spanning wordt verwijderd)
- Mate van maatvastheid van een materiaal dat onderhevig is aan temperatuur- en vochtigheidsvariaties (belangrijk bij de keuze van verbindingen met andere elementen en van vormgeving) Het is in dit perspectief dat het gebruik van ecologische en duurzame materialen krijgen hun volle betekenis.
- Weerstand tegen water en waterdamp van een materiaal dat bedoeld is om te worden blootgesteld aan slecht weer of gebruikt wordt in vochtige omgevingen (zwembaden, enz.)
- Geleidbaarheid of thermische weerstand van een materiaal dat bedoeld is voor de constructie van de externe omhulling van het werk.
- Transmissie-, reflectie- en absorptiecapaciteit van zichtbaar licht en stralingswarmte van elk materiaal dat wordt gebruikt voor de afwerkingen
- Dichtheid of hardheid van een materiaal: bepaling van de slijtvastheid en slijtvastheid (bijvoorbeeld tegels)
- Weerstand tegen verbranding, vrijkomen van dampen en giftige gassen, enz …
- Het gewicht
Wat zijn de verschillende soorten stenen?
Terracotta
Ze duiden materialen op basis van klei aan die worden gebruikt voor de vervaardiging van geprefabriceerde elementen: bakstenen en blokken, tegels, schepels, tegels, straatstenen, enz.
Terracotta heeft de mens in staat gesteld om in alle klimaten en met verschillende grondsoorten te bouwen.
Het is het oudste door de mens gemaakte bouwmateriaal. 10.000 jaar geleden waren de steden al gebouwd van ruwe aarde, gedroogd in de zon. Gebakken bakstenen waren het eerste gestandaardiseerde materiaal waarvan de afmetingen en het gewicht overeenkomen met een gemakkelijke hantering en waarvan de verschillende montagesystemen de realisatie van meerdere technieken en architecturale vormen mogelijk maken: gepaarde muren, bogen en gewelven … Het gebruik ervan is in de loop van de tijd gevarieerd, jaren en regio’s, volgens tradities en economie. Tegenwoordig is het gebruik ervan helaas beperkt tot eenvoudige toepassingen vanwege onwetendheid over het potentieel ervan. In traditionele bouw, althans in België, zijn alle gevels of binnenmuren opgetrokken uit steen of baksteen.
Blok terracotta stenen
Voordelen: Brandwerend, porositeit waardoor het een zeker isolerend vermogen heeft (thermisch), thermisch accumulerend vermogen (traagheid), “ademend” materiaal dat een hygrometrisch evenwicht mogelijk maakt, tot op zekere hoogte geluidsisolerend. Lichtheid tov betonmetselwerk (+/- 800 tot 1.600 kg/m3).
Soorten stenen
naast de verschillende soorten verwerkingen onderscheiden we:
- Massieve stenen – Holle stenen: verzonken in de richting evenwijdig aan het legbed; licht en isolerend worden gebruikt voor scheidingswanden, voering.
- Geperforeerde bakstenen: geperforeerd in de richting loodrecht op het legbed; voor dragende en isolerende wanden.
- Gevelstenen: voor zichtbaar metselwerk; verschillende formaten, kleuren en aspecten afhankelijk van de samenstelling van de aarde en het koken.
- Isolerende bakstenen: honingraatstructuur, in elkaar grijpend.
- Steenslag: dikte 2,3 cm; hand of pers gegoten
Terracotta tegels en gordelroos
Gestrekte of gegoten tegels; ze onderscheiden zich door hun soort herstel. Hun belangrijkste en oorspronkelijke kwaliteit is natuurlijk waterdichtheid en weersbestendigheid; je kunt ook buigsterkte toevoegen. De grootste fout die hen treft, ongeacht de geïmplementeerde problemen, blijft de aanwezigheid van kalkkorrels.
Uitgezette klei
Onder invloed van hoge temperaturen hebben bepaalde kleisoorten de eigenschap om te zwellen na de ontwikkeling van gas met het zacht worden van het materiaal. Na afkoeling wordt een licht materiaal verkregen met een zeer uitgesproken celstructuur. De geëxpandeerde klei wordt vervolgens vermalen tot aggregaten die worden gebruikt bij de vervaardiging van beton en lichte en isolerende mortels.
Tegels – terracotta tegels
Wees voorzichtig bij gebruik buitenshuis (invriezen).
Beton
Beton is een kunststeenmateriaal, net als baksteen. Het bestaat uit een mengsel:
een bindmiddel: cement (meestal),
verschillende minerale toeslagstoffen (of toeslagstoffen): zand en toeslagstoffen
van water in voldoende hoeveelheid zodat het bindmiddel alle massa opneemt en bindt.
Cement
Het is het meest voorkomende bindmiddel, hoewel er ook andere bestaan. Het bestaat uit een mineraal poeder dat bij vermenging met water een pasta vormt die geleidelijk uithardt. De uitharding vindt dus plaats onder water of in de lucht.
Het wordt gebruikt om de elementen samen te voegen: toeslagstoffen, zand en wordt gebruikt bij de vervaardiging van beton en mortels.
Dosering: verhouding tussen de hoeveelheid bindmiddel en de hoeveelheid zand: in acht te nemen omdat de sterkte van de constructie ervan afhangt.
Aggregaten
Zand of grind wordt toegevoegd aan de cementpasta voor het maken van beton.
Het aggregaat vertegenwoordigt 60% tot 80% van het volume van het beton. De vorm van de toeslagmaterialen heeft invloed op de stabiliteit van het mengsel en op de hoeveelheid te gebruiken cement.
Het totaal moet zijn:
- moeilijk,
- van stabiele afmetingen
- vrij van klei of organisch materiaal waardoor het bindmiddel de deeltjes niet kan binden.
Grind
Grind en steenslag zijn de meest gebruikte toeslagstoffen. Voor bepaalde betonsoorten worden ze soms geheel of gedeeltelijk vervangen door andere zogenaamde kunstmatige toeslagstoffen, of zelfs om economische redenen door toeslagstoffen uit bouwafval.
Het zand
Het moet puur zijn en aan dezelfde criteria voldoen als hierboven vermeld. Middelgrote granen hebben de voorkeur. De deeltjesgrootte hangt af van het gewenste doel.
Het water
Gebruikt in het mengsel moet zuiver zijn, dat wil zeggen vrij van organisch materiaal, klei, zouten en zuren. Het algemene criterium is dat het water drinkbaar moet zijn; stadswater (stromend water) is perfect geschikt. Het is noodzakelijk om een minimum toe te voegen om een compact beton te verkrijgen. De verhouding tussen de hoeveelheden aanmaakwater en cement bepaalt de sterkte, duurzaamheid en waterdichtheid van uitgehard beton.
Wat zijn de verschillende soorten beton?
- Mager (lage dosering cement, +/- 50 tot 100 kg / m3 cement; weinig water), lage weerstand, reinheidsgebieden of drainage.
- Stromen: waarvan de weerstand 25 tot 50 N / mm2 bereikt na 28 dagen en 50 tot 100 N / mm2 kan bereiken in 2 of 3 jaar.
- Hoge sterkte: meer dan 60 N/mm2 op 28 dagen; verkregen dankzij de componenten en de implementatie ervan.
- Vezel: verbetering van de treksterkte; toeslagstoffen waaraan versterkende vezels zijn toegevoegd; voorbeeld: landingsbaan van luchthavens, industriële coatings, enz. waar een hoge slagvastheid vereist is.
- Poreus of cellulair: met lucht- of gasbellen. Verkregen door toevoeging van adjuvans; het heeft goede thermische eigenschappen omdat het niet erg dicht is.
- Isolatie: samengesteld uit kleiaggregaten, geëxpandeerd glas ter vervanging van zand
- Geïmpregneerd met polymeren: de porositeit is gevuld met gepolymeriseerde monomeren waardoor beton minder vervormbaar en bijna ondoordringbaar is.
Van polymeren: polymeerbindmiddel; is niet bestand tegen meer dan 100 ° C; gebruikt voor reparaties aan constructies van gewapend beton of in agressieve omgevingen.
